Κεντρικά συστήματα κλιματισμού

Στα κεντρικά συστήματα κλιματισμού, το κεντρικό μηχανοστάσια (λεβητοστάσιο και ψυχροστάσιο) βρίσκεται σχετικά μακριά από τους κλιματιζόμενους χώρους.

Οι τερματικές μονάδες που βρίσκονται μέσα στον χώρο που θέλουμε να κλιματίσουμε είναι συνδεδεμένες με το κεντρικό μηχανοστάσιο, μέσω κατάλληλων αγωγών (αεραγωγών, νερού ζεστού-κρύου, ψυκτικού). Κύριο χαρακτηριστικό και ένα μεγάλο πλεονέκτημα στον κεντρικό κλιματισμό με αεραγωγούς είναι η ρύθμιση της υγρασίας του αέρα, με αποτέλεσμα να πετυχαίνουμε καλύτερες συνθήκες άνεσης. Ο κεντρικός κλιματισμός αποτελεί την μόνη τεχνικά και οικονομικά αποδεκτή λύση για μεγάλα κτίρια όπου απαιτείται κλιματισμός (νοσοκομεία, ξενοδοχεία, εμπορικά κέντρα κ.α.).

Στο σχήμα που ακολουθεί απεικονίζεται η λειτουργία ενός κεντρικού συστήματος κλιματισμού. Η τυπική κεντρική μονάδα αέρα είναι ένα σύστημα διαίρεσης που έχει εξωτερικό συμπιεστή και έναν εσωτερικό εναλλάκτη, που βρίσκεται συνήθως σε ένα ψηλό σημείο του σπιτιού μα ή στο γκαράζ. Χρησιμοποιώντας το ρεύμα ως πηγή ενέργειας, ο συμπιεστής αντλεί ψυκτικό μέσω του συστήματος για να συγκεντρώσει τη θερμότητα και την υγρασία από το εσωτερικό και τα αφαιρεί από το σπίτι μας.

Σε μερικές περιπτώσεις όμως ο κεντρικός κλιματισμός λειτουργεί κατά περιοχές (ζώνες), ή συνδυάζεται με τοπικά συστήματα. Μια κεντρική κλιματιστική εγκατάσταση περιλαμβάνει:

• Την κεντρική κλιματιστική μονάδα (η οποία περιλαμβάνει το τμήμα θερμικής επεξεργασίας και ρυθμίσεων της θερμοκρασίας του αέρα, ανεμιστήρας και το κιβώτιο μείξεως νωπού και ανακυκλοφορούντος αέρα με τα φίλτρα)
• Το δίκτυο σωληνώσεων ή αεραγωγών (ανάλογα την περίπτωση που έχουμε)
• Τα στοιχεία τοπικής επεξεργασίας του αέρα ή  προσαγωγής κλιματιζόμενου αέρα, και παραλαβής αέρα επιστροφής (ανάλογα την περίπτωση που έχουμε)
• Τους αυτοματισμούς και τα ανάλογα συστήματα ελέγχου

Οι κεντρικές κλιματιστικές μονάδες αποτελούνται από:

•       Θερμαντικά στοιχεία (COILS)

Τα θερμαντικά στοιχεία ή εναλλάκτες ανάλογα με το θερμαινόμενο μέσο διακρίνονται σε στοιχεία νερού, ατμού ή ηλεκτρικά. Ο σχεδιασμός τους είναι τέτοιος ώστε η ταχύτητα του αέρα διαμέσου της μετωπικής τους επιφάνειας, να κατανέμεται ομοιόμορφα και να μην υπάρχει περιττή αντίσταση του αέρα. Είναι κατασκευασμένα από μη διαβρωτικά υλικά όπως χαλκός και αλουμίνιο, και πρέπει να προβλέπεται ο εύκολος καθαρισμός τους.

• Ψυκτικά Στοιχεία

Τα ψυκτικά στοιχεία κατασκευάζονται από χαλκοσωλήνες, συνήθως με πτερύγια από χαλκό ή αλουμίνιο και είναι χωρισμένα σε τμήματα.

Το κέλυφος (πλαίσιο) κάθε τμήματος είναι κατασκευασμένο από γαλβανισμένη λαμαρίνα και πρέπει να έχει κατάλληλες εγκοπές για τη συλλογή συμπυκνωμάτων.

• Κιβώτιο παραλαβής του αέρα

Είναι χώροι στιβαρής κατασκευής στους οποίους εισέρχεται ο νωπός αέρας και ο αέρας που θα κυκλοφορήσει στο δίκτυο. Στα σημεία που εισέρχεται ο αέρας είναι τοποθετημένα φίλτρα πετυχαίνοντας έτσι τον καθαρισμό του αέρα. Εάν χρειάζεται να δημιουργηθεί τοπική υποπίεση τοποθετούνται φυγοκεντρικοί ανεμιστήρες. Οι αναλογίες του νωπού αέρα και του αέρα ανακυκλοφορίας εξαρτάται από την διατομή των αντίστοιχων αεραγωγών προσαγωγής, τις πιέσεις στα σημεία αφίξεως και την κλίση που δίδεται στα πτερύγια κατάλληλων διαφραγμάτων (τάμπερ).

• Ρυθμιστές υγρασίας

Στις κεντρικές κλιματιστικές μονάδες τοποθετούνται συνήθως με συστήματα ύγρανσης και αφύγρανσης, ανάλογα την περίπτωση που έχουμε.

• Κιβώτια ανεμιστήρων

Τα κιβώτια ανεμιστήρων τοποθετούνται συνήθως στην αναχώρηση του αέρα, δημιουργώντας την αναγκαία στατική πίεση με σκοπό την προώθηση του κλιματιζόμενου αέρα στους αεραγωγούς, οι οποίοι με τη συνέχεια τους τον διοχετεύουν στους κλιματιζόμενους χώρους.

Επίσης οι εγκαταστάσεις κεντρικού κλιματισμού μπορούν να κατηγοριοποιηθούν με βάση το «μέσο» της θερμικής ενέργειας. Έτσι διακρίνονται σε τριών ειδών: 

1. Συστήματα κλιματισμού μόνο με αέρα
2. Συστήματα κλιματισμού μόνο με νερό
3. Συστήματα κλιματισμού αέρα-νερού

Σύστημα κεντρικού κλιματισμού σε σπίτι. Παρατηρούμε εξωτερικά την αντλίας θερμότητας, τον εναλλάκτη και τον θερμοστάτη χώρου